Na de feestdagen, Kerst en Oudjaar een tijd van rust en veel nadenken

 

De feestdagen zijn weer voorbij, de maand december veelal beschreven als de mooiste tijd van het jaar. Ingewikkeld vind ik dat, want ja het is een tijd waarin families, gezinnen, vrienden meer tijd voor elkaar hebben en gezellig samen kunnen zijn. De coronamaatregelen in acht nemend uiteraard, maar dan nog was er best veel mogelijk. Ik moet dan ook altijd denken aan de mensen die in deze tijd extra met hun neus op hun eenzaamheid worden gedrukt. Of en vaak ook en op hun armoede en het feit dat al die bergen eten en cadeaus die op tv voorbij komen ook daadwerkelijk aan hen voorbij gaan. 

Naarmate je volwassen wordt krijgen de feestdagen ook een andere lading is althans mijn indruk, niet voor iedereen op dezelfde wijze maar toch voor volwassenen gaat het veel minder over cadeaus en meer om samen zijn en terugkijken op het afgelopen jaar en vooruitkijken naar het komende jaar. 

Voor mij betekende het  een periode waarin ik doorgewerkt heb en het was een periode waarin ik privé nadrukkelijk de rust het genomen om na te denken over wat ik nou echt wilde. Maar je moet natuurlijk ook nadenken over wat eigenlijk kan. Omdat ik eerder dit jaar heel goed inzicht heb gekregen in mijn vaste en variabele kosten versus mijn inkomen, inzicht kreeg in waar ik kon bezuinigen durfde ik ook een keuze te maken. 

Het gevolg is dat ik het besluit heb genomen om na bijna 30 jaar fulltime of meer dan fulltime, er waren ook jaren waarin ik 60 uur per week werkten, te hebben gewerkt een dag minder te gaan werken. 

De grap is dat ik de laatste jaren fulltime in 4 dagen werkte. 36 uur is niet voor iedereen fulltime, maar de definitie van fulltime is dat je tussen de 35 en 40 uur werkt. Die vijfde dag die ik dus niet werkte voelde al als een cadeautje altijd al. Alleen wil ik graag ook andere dingen doen die mijn interesse hebben.

Effectief ga ik nu 27 uur in drie dagen werken in plaats van 36 uur in vier dagen. Ik ben er zo ontzettend gelukkig mee, hiermee gaat mijn werk- vrije tijd balans naar een situatie waarin ik 3 van de 7 weekdagen in een dienstverband werk. Uiteraard ga ik in die extra vrije dag niet zitten Netflixen op de bank of de winkels leegkopen. Iedereen die me kent weet dat ik een ongelofelijke hekel aan winkelen heb. Het hele idee van minder kunnen werken heb ik kunnen onderbouwen door ook minder uit te geven. Die vrije tijd ga ik besteden aan al die dingen die ik nog zo graag zou willen doen of leren.

De balans voor de besteding van mijn tijd moet ik nog gaan vinden, de balans tussen vrijwilligerswerk en mezelf ontwikkelen en extra tijd doorbrengen met de mensen die me dierbaar zijn. In een van de volgend blogs zal ik nader ingaan op wat ik wil gaan doen in mijn "bijna plakbandpensioen"

Verder bestond de Kerst voor mij uit lekker wandelen, lunchen of dineren met een paar dierbaren en veel spelletjes spelen. Met Oudjaar waren we thuis, had ik in de ochtend de sjoelbak van zolder geplukt en staken in de loop van de avond de buren over voor een sjoelcompetitie en een glas. En ik heb ervan genoten. Hoe waren jullie feestdagen ?

Financiële opvoeding

 

In mijn vorige blog vertelde ik dat ik ondanks dat ik gedurende best een lange periode het zicht op mijn financiën losgelaten had of zeg je dan eigenlijk was kwijtgeraakt ?
Maar dat ik dankzij de financieel bewuste opvoeding die ik van mijn moeder gekregen heb het toch nooit te bont heb gemaakt.

Hoe zat dat nou eigenlijk. Het eerste wat in me opkomt was dat mijn moeder haar hele zelfstandige leven, vanaf het moment dat ze met mijn vader trouwde en het ouderlijk huis verliet dus een kasboekje bij heeft gehouden. Ooit kwam er iemand van het Centraal Bureau Statistiek bij ons thuis voor een enquête.

Ergens eind jaren '80 begin jaren '90 denk ik. 

Mijn moeder was geïnteresseerd in financiën dus stond ook open voor dat soort enquêtes. Geen idee meer waar dat over ging overigens, maar ergens kwam ter sprake dat mijn moeder die kasboekjes bijhield en altijd had bewaard. Bijna dertig jaar aan kasboekjes met inzicht in een uitgebreide range aan kostenposten, ik dacht dat die man erin bleef.

Hij had ze heel graag willen meenemen, maar dat zat er niet in.

Voor mij is het normaal om enigszins zicht te hebben op wat dingen kosten. In mijn jeugd spraken we over geld en hoe ermee om te gaan. 

Ik denk dat dat het belangrijkste cadeau is wat je je kind kunt geven, financieel inzicht. Een paar belangrijke lessen die ik van mijn moeder kreeg in geld:

1.     altijd eerst een bedrag sparen van wat je verdiend, van mijn bijbaantjes moest ik minimaal 50%            sparen. Later toen ik ging werken en op mezelf ging wonen was het advies een derde wegzetten            voor je ook maar iets uitgeeft.

2.     voor alles wat je koopt zijn grondstoffen gebruikt, energie van mens, dier en omgeving. Ga er                met respect mee om.  Gooi geen eten weg, probeer dingen te repareren.

3.     ik kreeg zakgeld en kleedgeld als kind en moest het daar ook mee doen. In heb begin kreeg ik                minder dan mijn veel verstandigere zus. Mijn moeder reserveerde geld voor schoenen en jassen           voor mij daarvan. Toen ik meer inzicht en zelfbeheersing kreeg, lees geld overhield van mijn                   kleedgeld mocht ik dat zelf gaan beheren.

4.    deel met mensen die het minder hebben.

5.    een uitkering is voor mensen die echt niet anders kunnen en anders werk je voor je geld.

6.    je kunt je geld maar een keer uitgeven, zorg dat je er geen spijt van krijgt achteraf dus denk goed           na.

Die laatste zin heb ik mijn moeder zo vaak horen zeggen.  Ze was een werkende vrouw die na het overlijden van mijn vader toen ik 3 was in haar eentje twee kinderen groot bracht. Het eerste advies wat ze van iemand kreeg toen mijn vader overleed was, zeg je baan op je hebt recht op bijstand en dan kun je bij je kinderen zijn. Mijn moeder vond dat idioot en is altijd blijven werken en leren.

Wij hebben een geweldige jeugd gehad, we deden van alles. We gingen de natuur in, naar het theater, ballet, concerten, musea meer dan me als kind lief was waarschijnlijk maar ik groeide er wel door op tot een volwassene met een een brede interesse in kunst en cultuur.

Er was bij ons altijd plek voor iemand die mee wilde eten, we hebben zelfs iemand die in de financiële problemen zat een paar maanden te logeren gehad. Ik leerde als kind al koken met echt eten en groenten die je zelf schoonmaakte en sneed. In het weekend bakten we een taart of koekjes. Omdat mijn moeder werkte stond ze vroeg op en maakte voor ze naar kantoor ging het eten grotendeels klaar aardappelen geschild, groenten schoon en gesneden. Het enige wat mijn grote zus hoefde te doen was om half 6 het vuur onder de pannetjes aan te steken en dan konden we om 6 uur eten dan was mijn moeder thuis.

Op mijn 15e ging ik mijn rooster ophalen voor 3 VWO en bedacht onderweg dat ik bij de HEMA ging solliciteren voor een zaterdagsbaantje. 

Ik moest een test doen, echt te grappig moet je nu mee komen. Een lange test met een aardig ingewikkeld hoofdrekengedeelte. Ik kreeg het baantje en begon achter het gebak. Ik verdiende daar netto 2,50 gulden per uur. Voor 20 gulden per dag stond ik daar 8 uur, want zitten mocht echt niet. Omgerekend zou dat nu dus minder dan 10 euro zijn. Zo mag je de vergelijking natuurlijk niet maken eigenlijk, maar het staat er wel leuk..

Toen ik voelde hoe lang ik voor iets moest werken viel er nog een kwartje, het helpt om altijd dat stemmetje in je achterhoofd te hebben wat uitrekent hoeveel uur je moet werken om iets te kunnen betalen.

Wat was jullie belangrijkste les ten aanzien van geld ?

Snijden in de kosten, wat kan er nog vanaf

 

Het hoognodig inzicht in wat er binnen komt en wat eruit gaat qua financiën is er weer hoor.

Vroeger hield ik dit nauwgezet maandelijks bij in mijn geavanceerde spreadsheets, ik ben dol op Excel haha. Om die reden ben ik er ook superhandig mee denk ik, voor mijn werk maakte ik er op een gegeven moment met sql queries grote financiele rapportages mee op basis van grote databestanden. Superleuk!

Ik had privé zelfs een spreadsheet gemaakt waarin ik mijn bruto netto berekening kon narekenen. Toen ik op mijn 23ste ging werken was dat een van de eerste dingen die ik deed. Destijds wel in een rekenprogramma wat planperfect heette overigens.

Prachtig vond ik het om te zien hoe ik mijn spaargeld liet groeien, het ging niet hard zoveel verdiende ik niet maar er bestonden toen regelingen die loonspaar- en spaarloonrekeningen heetten en daar deed ik gretig aan mee. De eerstgenoemde regeling bestond uit een bedrag wat je zelf spaarde en de werkgever legde de andere helft erbij. De tweede regeling betrof het sparen van je brutoloon, waardoor je netto minder kwijt was door het bruto netto voordeel. Beide bedragen waren gemaximeerd als ik me niet vergis op zo'n 600-620 euro per jaar en je moest het bedrag vier jaar vast laten staan. Maar als je die eerste vier jaar eenmaal door was dan kreeg je ieder jaar een leuk spaarbedrag vrij. Ik heb tot twee keer toe ook het dubbele bedrag kunnen sparen omdat ik van werkgever wisselde en het bedrag altijd in één keer spaarde dus niet maandelijks. Ik weet niet of dat de bedoeling was maar het was wel een leuk extra boost voor mijn spaarsaldo. De regelingen werden gretig gebruikt door mensen die toch al gewend waren om te sparen. Ik denk dat de overheid ze als stimulans bedoelde voor juist de andere groep die dat niet zo gewend was. Het succes was wel groot en daardoor heeft de overheid het ook weer afgeschaft begin 2012 waren beide regelingen helaas afgeschaft.

Er is een periode in mijn leven geweest dat ik door omstandigheden, allerlei dingen die in mijn leven plaatsvonden, de administratie van mijn privé financiën volledig losliet. Ik ben echter financieel bewust opgevoed door mijn zeer verstandige moeder, dus helemaal mis ging het nooit. Ik ben er echter van overtuigd dat ik de afgelopen jaren de teugels wel flink heb laten vieren en daardoor echt veel meer geld uit heb gegeven dan ik eigenlijk zou willen. Zo zonde ! Maar goed het heeft geen zin om over gemorste melk te huilen, ik ben niet zo van de achteruitkijkspiegels tenzij ik een auto bestuur uiteraard.

Het heeft veel meer zin om vooruit te kijken en een plan te hebben. En dat is precies wat ik nu gedaan heb, nu nog uitvoeren ;-)  Na wat puzzelen op de bankrekeningen en het opzetten van een spreadsheet, waarin ik alles wat binnen is gekomen en vooral ook wat eruit is gegaan heb gerubriceerd heb ik weer inzicht in de details en overzicht over het totaal plaatje. Ik heb nieuwe budgetten opgesteld en deze ook in mijn grip app van de ABN AMRO bank gezet.

Mijn belangrijkste conclusie is dat ik flink kan besparen op hou je vast; de impulsaankopen ! Natuurlijk heb ik voor ieder groot ding wat ik gekocht heb een verhaal waarom het zo nodig was, de mobiele airco omdat mijn oude labradortje zo ontzettend slecht tegen de hitte kon, de houten ligstoelen in de tuin want na de verbouwing van de tuin waren die toch echt nodig om het plaatje af te maken, de ventilatorlamp voor de eerste etage omdat een ventilator de lucht een paar graden koelt in onze tropisch hete zomers maar veel minder stroom kost dan een airco, een nieuwe lamp met bewegingssensor en spots voor in de schuur aan het huis omdat de lamp die er nu hangt het niet doet en het zo lastig zoeken is in het donker. De laatste twee zitten overigens nog in de doos aangezien ik nog niet aan het ophangen ben toegekomen...ik kan nog even doorgaan. Maar die aankopen die ontstaan als je op de bol.com app of welke andere dan ook zit te surfen, die aankopen ga ik dus niet meer doen. 

Verder valt er vooral op de boodschappen en de post leuke dingen, die bestaat uit boeken kopen, lunch, koffie, etentjes ook nog aardig wat te behalen. ik heb de neiging om makkelijk te trakteren op een kopje koffie, een lunch, een dinertje. Alleen zie ik ook dat er mensen zijn die zelf een tikkie sturen als we samen gegeten hebben terwijl ik vrolijk zit te trakteren. Dat is natuurlijk prima als ik daar zelf geen probleem mee heb, maar eigenlijk heb ik dat wel dus dat ga ik niet zomaar meer doen.

Ik heb mezelf een koopstop opgelegd en ik wil een moodboard gaan maken, het doel is nl dat ik over niet al te lange tijd kan stoppen met werken. Dat kan mits ik kan leven van een bepaald budget en dat lijkt me een heel aantrekkelijk doel. Nu nog omzetten in een moodboard. Dat zet me gelijk aan het denken over wat ik dan wil doen met al die vrije tijd. ik heb al wat ideeën daarover maar ze te visualiseren lijkt me een sterk middel.

Al met al ben ik heel blij met dit hernieuwde inzicht in mijn financiën. Hebben jullie wel eens een periode gehad waarin je het inzicht en overzicht een beetje of helemaal kwijt was ?