Dingen die me blij maken

Ook niet onbelangrijk, er is veel waar ik blij mee ben.
Het ontrommellen loopt voorspoedig. We hebben alle boeken uitgezocht die weg mogen en die staan nu op bol.com te koop voor een zacht prijsje. Ik zag bij zuinigaan http://zuinigaan.blogspot.nl
Dat ze wat teleurgesteld was in de verkopen bij bol.com. Ik heb inmiddels 11 boeken verkocht. 
En dat staat voor een kleine 140 euro, daar zaten ook twee studieboeken bij die nieuw echt veel
duurder waren maar ach hier lagen ze in de kast en een ander kan er nu goedkoop de benodigde
kennis mee opdoen. Toevallig berekenden mijn man en ik van de week dat bol.com hier ook nog
aardig wat aan verdient, maar goed.. het ruimt wel lekker op zo.
We zijn begonnen om al die afleidende overbodige spullen op te ruimen, rust en ruimte in huis, 
maar ik vind het zonde om goede spullen zomaar weg te gooien, wil altijd graag dat ze een nuttige 
bestemming krijgen. Als we er dan ook nog wat extra geld aan over houden waarmee ik dan weer
Andere wensjes, zoals het schilderen van ons huis, deels mee kan bekostigen dan spreek ik
van een win, win, win situatie en daar wordt ik heel blij van ;-)

Wat ik nog meer ontdekte, ik ben voorstander van goed brood, lekker donker en vol granen voor 
anderen dan want ik eet glutenvrij. Glutenvrijbrood van de AH bijvoorbeeld is niet lekker, dus bak 
ik het zelf. Iets minder onaangenaam, nog steeds niet lekker. Maar ik varieer met een aantal recepten
en dan gaat het wel.  Brood van de bakker voor mijn man kost al snel 3 euro, als ik er 3 tegelijk koop
2,40 per brood, mijn moeder neemt er dan ook 1 en dan kan iedereen een week vooruit.
Ik koop nu meel voor abdijbrood, een kilo voor 1,99 de gist zit er al in. Water erbij, kneden, rijzen,
kneden,rijzen, bakken en voilà voor 1,99 4 broden. Ze zijn ongeveer een derde kleiner en ik weet niet
precies wat de electriciteit  kost Maar laat dat voor een half uur op 220 graden nou een euro zijn
dan kosten 4 broden me 3 euro. Omdat ze een derde kleiner  zijn dan de broden van de
bakker kan ik ze dus een op een vergelijken met 3 bakkers broden 
die totaal 7,20 kosten wat me een besparing van 4,20 per week oplevert. Is dat even leuk!
Zeker omdat ik het een leuk karweitje vind wat eigenlijk maar weinig inspanning kost.
Denk dat nog voordeliger kan, als ik meel en gist bij de molen zou halen in een grotere
verpakking. Maar dit is al een leuke winst en ik verbrand geen benzine naar een molen..
Ben toch zo benieuwd naar jullie verhalen, wat zijn nou de zaken waar jullie het meeste op
besparen.
En nog belangrijker welke consuminderacties maken jullie nou echt blij of gelukkig zo je wilt?

Dingen die me misselijk maken

Van heel veel dingen was ik me als kind, jongvolwassene en nog wat later niet bewust. Zoals bijvoorbeeld het dierenleven wat achter een kippepootje schuilging.

Al kookte ik als 12 jarige al eens een complete vegetarische kerstmaaltijd. Maar dat bewustzijn leidde tot hooguit 1 vleesloze dag per week in ons gezin. In de jaren 80 maakte mensen zich om andere zaken druk. 

Toen kwam dat filmpje op het journaal waarin een koe met een gebroken poot onzachtzinnig de vrachtwagen werd in gemept in naar ik me meen te herinneren Italië. 

Nu kan ik het niet aanzien een vrachtwagen vol met varkens die ergens een onzalig lot tegemoet gaan. Ik eet nog wel eens vlees maar alleen biologisch en bij voorkeur biologisch dynamisch en nooit halal. 

Zaken gevuld met veren zul je mij ook nooit meer zien kopen, niet sinds ik weet dat die arme vogels levend geplukt worden, mens en dier onwaardig! En waarom in Nederland het nog steeds toegestaan is dit product van ellende en dierenmarteling te verkopen is me een raadsel. Bij de Ikea staan er draadmanden vol met veren kussens. Dat is toch helemaal niet nodig. Anemieke van Deursen stuurde vorig jaar in een van haar mijmeringen de link van een filmpje mee, als je dat gezien hebt koop je nooit van je leven meer iets van veren. Ik heb er nachten van wakker gelegen.

Moscow jassen, ze zijn helemaal hip. Mij waren ze nog niet opgevallen. Tot een collega verontwaardigd vertelde over zijn puberdochter die er ook een wilde. Die komen mijn huis niet in zei hij. Ik kende de hele jas niet maar wat blijkt, niet allen gevuld met veren maar ook nog eens voorzien met het bont van een dood dier. Veelal vossen of andere dieren met prachtige vachten en staarten die onder erbarmelijke omstandigheden gefokt worden, een ellendig leven om ellendig te eindigen in de nek van een ellendig kind wat totaal ongeïnteresseerd is in wie of wat heeft moeten lijden om op die lelijke, in vind ze ook nog eens ongelofelijk ordinair en ik blijk niet de enige, jassen te belanden.

Tien jaar geleden liep je nog het risico om met verf bespoten te worden als je het waagde je in bont te vertonen. Wat mij betreft mag die goede traditie weer in ere herstel worden.

Hoe komt het toch dat we, de mensheid, zo weinig respect kunnen opbrengen voor alles wat leeft?

Natuurlijk groeit inzicht met de jaren, we hebben allemaal wel eens iets gedaan of gekocht waarvan we later, met meer kennis dan toen denken dat had ik beter niet kunnen doen. 

Ik had alleen gehoopt dat sommige kennis ertoe leid dat zaken zich niet herhalen. En dat valt eigenlijk best tegen...

Hoe zit dat met jullie, proberen jullie dieren en milieu te sparen in jullie handelen? Lukt dat altijd of gaat het ook nog wel eens mis?