Vorige week zijn we teruggekomen van vakantie, een heel bijzondere reis naar China was het.
Als je daar de verschillen tussen heel rijk en heel arm ziet wordt je wel even stil. Het lijkt sowieso wel een andere wereld, ik ben alle indrukken nog aan het verwerken. Deze reis stond al heel lang op onze wensenlijst en ik ben er voorlopig nog wel een tijdje mee bezig om na te genieten. De glitter en glamour van Shanghai, wat nog het meeste weg heeft van New York en de eenvoud en leegte van het platteland, hele dorpen lopen daar leeg alle jongeren zoeken hun fortuin in de stad en laten ouderen soms met kleinkinderen achter. Half afgebrokkelde dorpen, met honden aan een ketting in de tuin.
We kwamen deze oude man tegen, op onze vraag of hij geld had antwoordde hij nee. Toen we vroegen of hij geld nodig had zei hij, nee hoor, ik krijg eten van mijn kinderen ik heb geen geld nodig..
Niets hebben heeft iets louterends, al zou ik niet willen ruilen met hem zover ben ik nog lang niet, maar hij zat daar compleet gelukkig te zijn op zijn bankje in het zonnetje. Eigenlijk zat er nog eenzelfde man naast hem, maar die was voor ons de sleutel van de kerk zoeken zodat we die konden bewonderen. Twee mannen van ongeveer 90 jaar..
maar waar komt dat water vandaan ? ook uit Europa net als de babymelk ?
De smog in Beijing hing iets boven onze hoofden en veroorzaakte wonderlijke wolken op onze foto's..
China produceert zonnepanelen, maar zelden zag ik zonnepanelen op de daken liggen..
Het goede nieuws is dat men zich bewust is van de enorme milieuproblemen waar China voor staat, als je je ergens van bewust bent kun je er iets aan gaan doen. Het goede voornemen is er, ik ga het in ieder geval volgen.
Mijn goede voornemen is om mee te doen met de zero platic week van 8 tot en met 15 juni http://www.zeroplasticweek.org/ en dat lijkt me een hele uitdaging om heel eerlijk te zijn. Ik bewaar altijd het plastic verpakkingsmateriaal en lever dat apart in en ik moet zeggen dat is toch vaak een volle boodschappentas per twee weken wegbreng..
