Scheefgroei

 

De afgelopen weken stuitte ik op een heel interessant programma, Scheefgroei heet het gepresenteerd door Jeroen Pauw. Het bleek het tweede seizoen als bestond seizoen 1 uit twee delen die in april 2021 zijn uitgezonden.

Serie 2 bestond uit zes delen die 21 december 2021 en 9 januari 2022 is uitgezonden. Deze delen behandelden ieder een onderwerp; onderwijs, arbeidsmarkt, woningmarkt, gezondheid, pensioen en een blik vooruit.

Ik was aangenaam verrast door de opzet en de genuanceerdheid van het programma. Het programma bestaat uit een paar onderdelen, er vind een inventarisatie plaats van de situatie in de zaal met verschillende ervaringsdeskundigen en aan tafel met verschillende mensen met kennis van zaken en Sander Heijne presenteert de bijbehorende cijfers en analyses. Na het schetsen van de problematiek wordt er met elkaar nagedacht over mogelijkheden en oplossingen en er wordt zelfs een heus lijstje met oplossingen gemaakt om mee te geven aan het nieuwe kabinet.

Zelf heb ik altijd moeite met programma's waar een wij zij sfeer wordt gepresenteerd of waar een vrij eenzijdig beeld wordt gegeven van mensen met veel geld versus de mensen die veel minder hebben, waarbij dan de oplossing vooral in de geest van Robin Hood is. Ik heb hier moeite mee omdat ik vind dat werken moet lonen en dat mensen die zichzelf wat ontzeggen, verstandig met geld omgaan en daardoor geld overhouden en kunnen sparen hier niet voor gestraft mogen worden. Gelukkig is het 'pluk de mensen die wel wat geld hebben' in dit programma niet aan de orde. Wel een fatsoen principe en daar kan ik alleen maar voor zijn.

Om een voorbeeld te geven wordt in de aflevering onderwijs gesproken over het feit dat sommige mensen ondanks prima presteren op de lagere school toch een advies krijgen wat ver beneden hun capaciteiten ligt en vaak is er dan sprake van kinderen van ouders die niet hoog opgeleid zijn e/o een andere culturele achtergrond hebben. Dit op zich is natuurlijk een kwalijke zaak. Wie is die leerkracht die op basis van dergelijke informatie invult dat een kind niet naar de Havo of VWO kan ? Er wordt echter ook toegelicht dat er ook kinderen met ouders die wel hoog opgeleid zijn en geen andere culturele achtergrond een lager advies van de leerkrachten krijgen. Alleen dan gaan die ouders overwegend ten strijde omdat ze het zelf heel belangrijk vinden dat hun kind op een Havo of VWO beland. De ouders van de andere groep wordt er verteld doen dit vaak niet. Bijvoorbeeld omdat ze minder fanatiek een mening hebben over het feit dat hun kind perse theoretisch en niet praktisch opgeleid moeten worden. 

Ik moest gelijk denken aan het boek van Michelle Obama 'becomming' waarin ze verteld dat zij en haar zusjes in een klas van kansarme kinderen belanden met een leerkracht die niet dezelfde kwaliteiten had en waar niks van de kinderen verwacht werd. Michelle en haar zus kwamen woedend thuis na die eerste lesdag. Hun moeder ging naar school en de beide kinderen werden overgeplaatst naar een klas waar wel goed onderwijs werd gegeven. De ouders van Michelle Obama waren eenvoudige, hard werkende mensen en ze waren alles behalve welgesteld. 

Het blijft bizar dat er blijkbaar op basis van vooroordelen al dan niet bewust bepaald wordt welk niveau van onderwijs een kind aankan, dat zou allemaal veel objectiever moeten worden bepaald. Ieder kind heeft gewoon recht op dezelfde kwaliteit van onderwijs en dezelfde kansen. 

Zou het niet mooi zijn als ieder kind de gelegenheid krijgt om te ontdekken wat hun passies en talenten zijn. En wat is toch de heilige graal status van een Havo en VWO opleiding? Vakmensen als elektriciens, loodgieters, bakkers etc. zijn net zo belangrijk als mensen met een theoretische opleiding en verdienen soms ook nog veel meer ook. 

Wat ook duidelijk gemaakt wordt in het programma is dat er ook altijd een zekere mate van eigen verantwoordelijkheid en keuzes is. Dat geldt voor alles voor gezondheid bijvoorbeeld de keuze voor gezonde voeding of niet, wel of niet roken. Er zijn natuurlijk altijd factoren waar we geen invloed op hebben maar op een heleboel factoren hebben we ook wel invloed. De keuzes die we maken hebben altijd gevolgen nooit vers koken, alles kant en klaar is  wellicht gemakkelijk maar ook duur en ongezond. Door te kiezen voor gemak als positieve ervaring moeten we de negatieve gevolgen ook zelf aanvaarden.

Wat me erg aansprak in het programma over pensioenen is het idee om de pensioenen uit een andere bron te gaan betalen. Het idee was om via de belasting pensioenpremie te heffen en die bron te gebruiken om pensioenen te betalen aan de pensioengerechtigden. Het werd gebracht als heel eenvoudig en logisch, als het echt zo eenvoudig is waarom doen we dat dan nog niet? Ik ben heel benieuwd of deze redenering hout snijdt.

Ik begrijp überhaupt niet zo goed wat er nu gebeurd in de discussie over de pensioenen. Toen ik begon pensioen te betalen werkte ik toevallig bij een bedrijfsvereniging waar pensioenpremie werd geïnd en ook pensioen werd uitgekeerd. Het hele idee was als volgt, je moest 40 jaar werken en ieder jaar bouwde je een pensioen op wat 70% van je laatstverdiende loon zou bedragen. Ieder jaar dat je werkte en pensioenpremie betaalde zou je dus 1,75% van je pensioen opbouwen. 1,75% maal 40 is 70%. Dat pensioen werd persoonsgebonden opgebouwd en was dus van jou persoonlijk.

Alleen loopt daar nu de discussie doorheen dat de huidige generatie pensioengerechtigden de pensioenen van de jongeren opeet. Die redenatie ontgaat me. 

Ik weet dat door rekenrente de pensioenfondsen een probleem kregen met de dekking. Ik herinner me echter ook nog de 'Uitnamewet' van Lubbers en Kok. Hier werd destijds zo'n 32 miljard gulden onttrokken aan het ABP pensioenfonds. Het heeft de overheidsfinanciën destijds op orde gebracht maar betrof wel een pensioenroof. Ook weet ik nog dat ik in de jaren 90 voor een IT bedrijf werkte wat grote overnames deed en vaak was onderdeel van de overname afspraken dat het IT bedrijf een x aantal jaar als werkgever geen bijdrage aan het pensioen hoefde te leveren ook hier werden pensioenfondsen en dus eigenlijk de opbouw van de premies van de medewerkers te kort gedaan. 

In een aantal gevallen zijn de fondsen eerst afgeroomd of niet conform afspraken opgebouwd in de zonnige jaren, in de regenachtige jaren bleken er tekorten voor de toekomst te ontstaan.  Maar dan die jongeren, de generatie die nu pensioengerechtigd is vaak gestart met werken op zeer jonge leeftijd 17 jaar was vroeger echt geen vreemde leeftijd om te starten met werken. De huidige generatie komt gemiddeld met 24 jaar van school start dus veel later met het leveren van een bijdrage aan de economie.

Terugkomend op het programma Scheefgroei waren er ook twee mannen die echt een flink pensioen ontvingen het lag rond de 8000- 9000 euro en daar heel tevreden mee waren. Ze ontvingen natuurlijk ook AOW en nu komt het mooie eigenlijk de fatsoen factor waar ik het in het begin over had. Deze heren gaven aan dat ze met liefde geen AOW zouden ontvangen omdat ze eigenlijk al ruim voldoende hadden aan hun pensioen. Het zal vast niet eenvoudig zijn om standaard iedereen met een pensioen van bijv. meer dan 8.000 euro netto geen AOW toe te kennen. Iedereen betaald er namelijk wel aan mee, eigenlijk juist degenen die werken en belasting betalen. Maar wellicht is het wel mogelijk om mensen jaarlijks zelf te laten kiezen of ze wel of geen AOW willen ontvangen.

Het programma is wat mij betreft echt een aanrader. Ik ben benieuwd naar jullie bevindingen.

Na de feestdagen, Kerst en Oudjaar een tijd van rust en veel nadenken

 

De feestdagen zijn weer voorbij, de maand december veelal beschreven als de mooiste tijd van het jaar. Ingewikkeld vind ik dat, want ja het is een tijd waarin families, gezinnen, vrienden meer tijd voor elkaar hebben en gezellig samen kunnen zijn. De coronamaatregelen in acht nemend uiteraard, maar dan nog was er best veel mogelijk. Ik moet dan ook altijd denken aan de mensen die in deze tijd extra met hun neus op hun eenzaamheid worden gedrukt. Of en vaak ook en op hun armoede en het feit dat al die bergen eten en cadeaus die op tv voorbij komen ook daadwerkelijk aan hen voorbij gaan. 

Naarmate je volwassen wordt krijgen de feestdagen ook een andere lading is althans mijn indruk, niet voor iedereen op dezelfde wijze maar toch voor volwassenen gaat het veel minder over cadeaus en meer om samen zijn en terugkijken op het afgelopen jaar en vooruitkijken naar het komende jaar. 

Voor mij betekende het  een periode waarin ik doorgewerkt heb en het was een periode waarin ik privé nadrukkelijk de rust het genomen om na te denken over wat ik nou echt wilde. Maar je moet natuurlijk ook nadenken over wat eigenlijk kan. Omdat ik eerder dit jaar heel goed inzicht heb gekregen in mijn vaste en variabele kosten versus mijn inkomen, inzicht kreeg in waar ik kon bezuinigen durfde ik ook een keuze te maken. 

Het gevolg is dat ik het besluit heb genomen om na bijna 30 jaar fulltime of meer dan fulltime, er waren ook jaren waarin ik 60 uur per week werkten, te hebben gewerkt een dag minder te gaan werken. 

De grap is dat ik de laatste jaren fulltime in 4 dagen werkte. 36 uur is niet voor iedereen fulltime, maar de definitie van fulltime is dat je tussen de 35 en 40 uur werkt. Die vijfde dag die ik dus niet werkte voelde al als een cadeautje altijd al. Alleen wil ik graag ook andere dingen doen die mijn interesse hebben.

Effectief ga ik nu 27 uur in drie dagen werken in plaats van 36 uur in vier dagen. Ik ben er zo ontzettend gelukkig mee, hiermee gaat mijn werk- vrije tijd balans naar een situatie waarin ik 3 van de 7 weekdagen in een dienstverband werk. Uiteraard ga ik in die extra vrije dag niet zitten Netflixen op de bank of de winkels leegkopen. Iedereen die me kent weet dat ik een ongelofelijke hekel aan winkelen heb. Het hele idee van minder kunnen werken heb ik kunnen onderbouwen door ook minder uit te geven. Die vrije tijd ga ik besteden aan al die dingen die ik nog zo graag zou willen doen of leren.

De balans voor de besteding van mijn tijd moet ik nog gaan vinden, de balans tussen vrijwilligerswerk en mezelf ontwikkelen en extra tijd doorbrengen met de mensen die me dierbaar zijn. In een van de volgend blogs zal ik nader ingaan op wat ik wil gaan doen in mijn "bijna plakbandpensioen"

Verder bestond de Kerst voor mij uit lekker wandelen, lunchen of dineren met een paar dierbaren en veel spelletjes spelen. Met Oudjaar waren we thuis, had ik in de ochtend de sjoelbak van zolder geplukt en staken in de loop van de avond de buren over voor een sjoelcompetitie en een glas. En ik heb ervan genoten. Hoe waren jullie feestdagen ?

Kerstpakketten, bonnen met een keur aan keuzes. De Kerstattentie van de werkgever

 

En hebben jullie een Kerstpakket of Kerst bon gekregen van je werkgever ? Of heb je jezelf een pakket cadeau gedaan als je zelfstandige bent of wellicht juist Kerstpakketten besteld voor je werknemers ?

Het blijft toch een leuke traditie zo'n  pakket of attentie.

Ik weet nog hoe ik als kind het echt geweldig vond dat we van twee bouwbedrijven waar mijn vader had gewerkt voor zijn overlijden ieder jaar een Kerstpakket stuurden en dat ook tot ver na het pensioneren van mijn moeder volhielden overigens. Dat waren nog eens pakketten ook zeg. Echt heel flinke dozen met veel luxe ingrediënten waar je als gezin voor iedere maaltijd tijdens de Kerstdagen leuke Kerst ingrediënten had. En ik herinner me nog dat er ook altijd iets moois in zat, een kerstserviesje van wedgewood, een mooie quicheschaal van villeroy en boch. 

Nu ja het contrast met de huidige Kerstpakketten is groot. Dat komt mede door de Belastingdienst die regels heeft opgesteld. Een werkgever mag maximaal 3.0 procent van het totale fiscale loon ( tot 400.000 euro ), de vrije ruimte, besteden aan onbelaste vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen voor uw personeel. Daarmee kwam de maximale waarde van een Kerstpakket op de een of andere wijze vaak op ongeveer 35-40 euro uit en daar kun je een pakket als hierboven beschreven niet mee aanschaffen.

Al lijken de Kerstattenties de afgelopen jaren weer wat toe te nemen in waarde, volgens mij zit de attentie die ik krijg de afgelopen 3-4 jaar toch ongeveer op een waarde van 70 euro.

Ik weet niet precies wanneer de waardebonnen waarmee je zelf uit een range van producten en belevenissen kon kiezen in zwang zijn gekomen. Met deze waardebonnen is het oude bekende "Kerstpakket" nog steeds een optie, maar ook goede doelen, uitjes, welness producten, gezondheidsproducten en duurzame keuzes behoren tot de mogelijkheden.

Een paar jaar heb ik gekozen voor tegoed om te besteden bij (lunch)restaurants of koffiegelegenheden die binnen een bepaalde woonvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking hoort. Superleuk.

En eigenlijk was ik van plan dat dit jaar ook weer te kiezen, al kom ik er zowieso graag of ik nu wel of niet zo'n pasje met een bedrag erop bezit.

Maar toen zag ik tussen de mogelijkheden onder het kopje duurzaam een concept wat ik nog niet kende het heet www.pachtjepixel.nl . Ik snap  eigenlijk niet goed hoe het werkt, wat duidelijk was is dat ik  700 pixels en 700 punten kreeg. 

Van die 700 pixels worden standaard 70 pixels gebruikt voor een basispakket bloemen en  groenbemesters, van de rest mag je zaden van groenten en kruiden kiezen die ze gaan zaaien voor je. 

Het bedrijf maakt vervolgens obv alle gekozen zaden van alle deelnemers een teeltplanning.

Via je persoonlijke omgeving en nieuwsbrieven kan ik de groei van de gewassen en alle bewerkingen bekijken,

En daarna is het me nog een beetje onduidelijk moet ik zeggen, van de 700 punten kun je in de winkel gedurende het oogstseizoen oogstpakketten "kopen", maar je kan ook een beleving in de vorm van een  dronevlucht kopen om over de grond waarop geteeld wordt te vliegen en het zaakje zelf te bekijken. 

Zelf zou ik niet zo snel een dronevlucht "kopen" het lijkt me veel leuker om alles een keer in het echt te gaan bekijken. Almkerk is nu ook weer niet zo ver weg daar zou ik een leuk dagje van kunnen maken.

Ik zou het wel handig hebben gevonden dat je gewoon van die punten de pakketten in lijn met wat je hebt laten zaaien krijgt toegezonden. Maar zo werkt het niet, lijkt het. Ik heb nog even gemaild om die vraag te stellen maar daar kwam een vrij vaag antwoord op. 

Ik vind het hoe dan ook erg leuk en laat me graag verrassen. Het hele concept straalt vooral veel bevlogenheid uit. 

2022 is dus al verrassend voor mij nog voor het goed en wel gestart is. Hoe denken jullie over Kerstpakketten ?

https://youtu.be/Yr2eZ9YJ-4U

 

Kerstkaarten wie schrijft ze nog ?

 

Vroeger hingen er in ons huis wel ruim of meer dan honderd Kerstkaarten aan vrolijke linten aan de muur, dat krijg je met een grote familie veel vrienden en kennissen. En dat vooral, we zaten begin december al gezellig zelf allemaal kaarten vol te schrijven met leuke verhalen. Ik heb zulke warme herinneringen aan die schrijfsessies met mijn moeder en zus, een deel van mijn liefde voor de Kerstkaart hangt vast samen met die herinneringen.

In de afgelopen jaren werden het er steeds minder, ik zat nog steeds gezellig aardig wat kaarten te schrijven maar het begon me toch te dagen. We schrijven met zijn allen minder Kerstkaarten, veel mensen sturen een appje met een foto als Kerstwens.  Nu mag iedereen natuurlijk zelf de keuze maken hoor, maar een Kerstwens per app, ik wordt er niet warm van.

Alhoewel er natuurlijk duurzame argumenten voor te benoemen zijn, al dat papier, het verkeer wat er voor nodig is om de kaarten op de juiste bestemming te krijgen. Klopt allemaal.

Mijn nostalgische argumenten voor een Kerstkaart is toch een moment van aandacht, waarin je eraan denkt om iemand een wens te sturen voor de Kerstdagen en vaak ook het nieuwe jaar. Een persoonlijke wens aan iemand die ook met de hand geschreven wordt. Ik hou ervan.

Een vriendin van me en haar man hangen alle kaarten altijd op met de teksten zichtbaar, omdat ze dat het mooiste van de kaarten vinden. 

Nu ben ik me wel wat bewuster van de kaarten die ik verstuur, mensen die ik door het jaar heen weinig of  niet zie en die zelf nooit een kaart sturen krijgen in de regel geen kaart van me. Tenzij ik weet dat ze het geld niet hebben om een kaart te sturen en wel graag een kaart ontvangen natuurlijk dan stuur ik lekker een kaart met een heel verhaal erop.

Dit jaar stuitte ik zomaar op een alternatief voor een Kerstkaart, eigenlijk iets wat betekenisvoller is en per "kaart" wel iets duurder maar met wel meer leesplezier. Ik zag een aanbieding om de Genoeg, de Kersteditie van het tijdschrift als kaart te versturen. Het kon al vanaf 5 stuks dan kostte het 4,75 per stuk inclusief de verzendkosten. Ik had er 25 en betaalde 2,95 per stuk inclusief de verzendkosten.

Genoeg als kerstcadeau - Genoeg

Ze worden voor 22 december geleverd, van een paar mensen heb ik al gehoord dat ze ze ontvangen hebben en de reacties zijn super enthousiast.

Dit is uiteraard meer dan een kerstkaart zou kosten, laat een kerstkaart nu 0,50 cent per stuk kosten en de decemberzegel ongeveer 0,90 dan zit je op 1,40 euro. De Genoeg is dan toch iets meer dan twee maal zo duur. Maar omdat ik het aan een select groepje heb gestuurd beschouw ik het ook als een Kerstcadeautje. Het tijdschrift los kopen kost immers bijna 7 euro.

En het is zo'n ontzettend fijn tijdschrift ! Voor wie de Genoeg niet kent, het is een blad over duurzaamheid, over kritisch kiezen en vrolijk besparen. Over zelf doen en zelf maken en nog zoveel meer.

Nu toch nog een paar kaarten schrijven voor de mensen die gewoon een kaart krijgen, de mensen die naast het tijdschrift toch ook een kaart van me krijgen en de buren waar ik de kaart tijdens mijn wandelrondje gewoon in de bus doe. 

Schrijven jullie ze nog die Kerstkaarten en worden jullie er blij van om ze te ontvangen ?

koffielikeur recept of toch iets anders ?

 

Het wordt kouder dus heb ik laatst naar mijn voorraadje koffielikeur gekeken, dit drankje hangt voor mij zo samen met de winter alhoewel het natuurlijk altijd lekker is na een gezellige maaltijd met een kopje koffie of in de koffie met een lepel slagroom hmmm....

Dus dacht ik laat ik dat recept eens delen, bleek dat ik dat in 2017 al eens gedaan had hier kun je het nog eens teruglezen consuminderkneusje: 2017.

Ik ga het van het weekend weer maken in ieder geval.

Wat ik al gemaakt heb is een aloude Christmas pudding, eigenlijk heb ik er drie kleinere gemaakt waarvan er één al getest is. Ja het is vreselijk om je op te offeren voor zo'n taak de Christmas pudding testen haha. Wij vonden het zalig, al had ik de puddings uit de vormen moeten halen na afkoelen. Dat had ik niet gedaan en maakte het best lastig om de pudding uit de vorm te halen. Maar het smaakte er beslist niet minder om. 

Vind je het leuk om zo'n pudding te maken dan heb ik hier een receptje. het is wel even een werkje om de ingrediënten te mengen maar vooral de tijd waarin de pudding moet stomen ( 6 uur) is wel iets om even rekening mee te houden.

Benodigd

200 gram rozijnen
300 gram krenten
200 gram blanke rozijnen

350 gram koude boter raspen

200 gram vers broodkruim

de geraspte schil van een halve sinaasappel 

de geraspte schil en het sap van 1 citroen

60 gram gehakte amandelen

75 gram bloem

200ml melk

3 eieren

100 ml brandy

2 tl kaneel

snuf nootmuskaat 

Bereiden

Meng alle ingrediënten en roer evt. met een mixer tot een glad geheel en schep het mengsel in een vorm of verdeel over twee of drie vormen. Dek de vorm af met bakpapier en bind met een touwtje goed dicht. Doe een laat water in een pan en breng aan de kook. Zet of hang hier de vorm(en) in en laat de pudding in 7 uur gaarstomen. Als je het in drie vormen verdeeld dan is 4 tot 5 uur ook voldoende. Voor twee vormen licht de gaartijd tussen deze tijden in. Door af en toe aan de substantie te voelen kun je bepalen wanneer de pudding gaar is.

Let bij het stomen op dat het water niveau niet te laag wordt en vul tussentijds aan. Stort de pudding uit de vorm en bewaar hem tot Kerstmis in een afgesloten vorm op een koele en donkere plek.

In Engeland stoppen ze muntjes in de pudding voor de kinderen, dit doen ze voorafgaand aan het stoomproces verstopt in aluminiumfolie in het deegmengsel.

Maken jullie een Christmas pudding, als je dit recept probeert hoor ik ook graag hoe het gelukt is.

Als geen rente wat dan ?

Over de rente op spaargeld zullen we het maar niet over hebben, dat is vooralsnog eerder negatief dan dat het je wat oplevert. 

Mocht je meer dan 100.000 euro bezitten dan is het te overwegen het over verschillende bankrekeningen te verspreiden, in verband met de negatieve rente die bij de ene bank vanaf een ton  wordt berekend. 

Maar ook in verband met het depositogarantiestelsel. Kort gezegd houdt dit stelsel in dat  als een bank met een vergunning van de Nederlandse Bank (DNB) failliet gaat, de DNB per rekeninghouder maximaal 100.000 euro garandeert. Hou dus wel in de gaten dat het ook echt een andere bank is en de banken niet onder dezelfde overkoepelende bank vallen.

Aangezien de huidige rente dus nihil en soms zelfs negatief is, zijn we massaal op zoek naar andere manieren om toch wat rendement op onze met veel inzet verdiende en gespaarde geld te maken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het soms best lastig vind, je werkt en spaart naar beste eer en geweten en probeert je hypotheek omlaag te brengen. En vervolgens wordt je van alle kanten belast, met huurwaardeforfait,  OZB die omhoog gaat, daling van de aftrek van de hypotheekrente en de dreiging dat het eigen huis straks in box3 beland. Het lijkt soms best of je gestraft wordt voor je goede gedrag.

Maar het voelt toch altijd nog goed om zelf de verantwoordelijkheid en regie te nemen en te hebben. En dus verdiep je je in wat de mogelijkheden zijn.

Een van die mogelijkheden is beleggen, dit kun je bij iedere bank doen tegenwoordig. Je kunt ervoor kiezen om zelf de markt in de gaten te houden en alles zelf te kopen en verkopen. Dat vergt echter kennis en inzicht en heel veel tijd en niet te vergeten stalen zenuwen.

Ook is het mogelijk om voor opties te gaan, waarbij je speculeert op stijgende of dalende aandelenkoersen. Opties werken met een hefboom. Door de hefboomwerking is de winst die je kunt maken met een optie groter dan wanneer je direct in de onderliggende waarde zou beleggen (in procenten gerekend). Dit komt doordat je bij een optie een kleiner bedrag hoeft te beleggen dan bij een directe belegging in de onderliggende waarde. Bij een ‘verkeerde’ beweging van de onderliggende waarde verlies je echter met opties echter al snel je inleg.

Dan is er het begeleid beleggen wat iedere bank wel biedt met verschillende risico profielen, zelf vind ik dat wel een prettige manier. Iedere maand een vast bedragje inleggen vergt weinig andere moeite dan de discipline opbrengen om het geld niet uit te geven maar te investeren. 

Bijna twee jaar geleden heb ik inmiddels een bedragje in de start-up  Pieter Pot, ik hou erg van duurzame initiatieven en het idee om producten in weckpotten te leveren maakt me erg blij. Op de potten zit statiegeld en de lege potten kun je bij levering van een nieuwe bestelling gewoon weer inleveren. Op de een of andere manier heb ik er een heel nostalgische associatie bij en niet onbelangrijk de levensmiddelen zijn van uitstekende kwaliteit. Door mijn investering krijg ik af en toe een gratis product, korting en een leuk rendement.

Een andere sympathieke mogelijkheid is om te investeren in crowdfunding projecten zoals Lendahand, waarbij je met kleine bedragen kunt investeren in projecten  van ondernemers in ontwikkelingslanden waarbij de rente op kan lopen tot 7%. Als je deze code gebruikt bij je eerste investering

UWTP-D3W3-3EQQ krijg je een bonus van 25 euro en krijg ik ook eenzelfde bedragje om te investeren.

Bij Lendahand let ik zelf wel altijd erop dat ik investeer in projecten via een lokale partner, hiermee beperk je het risico een beetje voor het geval een ondernemer niet aan de betalingsverplichtingen kan voldoen. Door met kleine bedragen gespreid te investeren over meerdere projecten en meerdere continenten hou je dit risico zelf ook al klein.

De laatste tijd hou ik de horeca crowdfunding ook in de gaten, ik heb er echter nog niet in geïnvesteerd.

Dan zijn er een paar voor mij nieuwe mogelijkheden waar ik een beetje mee aan het experimenteren ben geslagen. De Financieel Vrije Vrouw bood een cursus aan de Fire Masterclass voor 22 euro. In 4 modules onderverdeeld in 25 subonderdelen verteld Janneke (de financieel vrije vrouw) over zichzelf, over de basis van FIRE, een verdieping in FIRE en over beleggen en verdienen. In dit laatste deel verteld Janneke ook over ETF's. Dit staat voor Exchange Traded funds en dit wordt ook wel indexfondsen genoemd.

Ik las ook het boek miljonair met een gewone baan van Oeds-Jan Postma, daarin wordt heel duidelijk uitleg gegeven over de eerder genoemde ETF's.

Na een onderzoekje naar de mogelijke partijen heb ik gekozen voor Meesman, hierover later meer.

Ik ben benieuwd naar eventuele tips en andere mogelijkheden om op verschillende manieren je geld te laten werken. 

 

Financiële opvoeding

 

In mijn vorige blog vertelde ik dat ik ondanks dat ik gedurende best een lange periode het zicht op mijn financiën losgelaten had of zeg je dan eigenlijk was kwijtgeraakt ?
Maar dat ik dankzij de financieel bewuste opvoeding die ik van mijn moeder gekregen heb het toch nooit te bont heb gemaakt.

Hoe zat dat nou eigenlijk. Het eerste wat in me opkomt was dat mijn moeder haar hele zelfstandige leven, vanaf het moment dat ze met mijn vader trouwde en het ouderlijk huis verliet dus een kasboekje bij heeft gehouden. Ooit kwam er iemand van het Centraal Bureau Statistiek bij ons thuis voor een enquête.

Ergens eind jaren '80 begin jaren '90 denk ik. 

Mijn moeder was geïnteresseerd in financiën dus stond ook open voor dat soort enquêtes. Geen idee meer waar dat over ging overigens, maar ergens kwam ter sprake dat mijn moeder die kasboekjes bijhield en altijd had bewaard. Bijna dertig jaar aan kasboekjes met inzicht in een uitgebreide range aan kostenposten, ik dacht dat die man erin bleef.

Hij had ze heel graag willen meenemen, maar dat zat er niet in.

Voor mij is het normaal om enigszins zicht te hebben op wat dingen kosten. In mijn jeugd spraken we over geld en hoe ermee om te gaan. 

Ik denk dat dat het belangrijkste cadeau is wat je je kind kunt geven, financieel inzicht. Een paar belangrijke lessen die ik van mijn moeder kreeg in geld:

1.     altijd eerst een bedrag sparen van wat je verdiend, van mijn bijbaantjes moest ik minimaal 50%            sparen. Later toen ik ging werken en op mezelf ging wonen was het advies een derde wegzetten            voor je ook maar iets uitgeeft.

2.     voor alles wat je koopt zijn grondstoffen gebruikt, energie van mens, dier en omgeving. Ga er                met respect mee om.  Gooi geen eten weg, probeer dingen te repareren.

3.     ik kreeg zakgeld en kleedgeld als kind en moest het daar ook mee doen. In heb begin kreeg ik                minder dan mijn veel verstandigere zus. Mijn moeder reserveerde geld voor schoenen en jassen           voor mij daarvan. Toen ik meer inzicht en zelfbeheersing kreeg, lees geld overhield van mijn                   kleedgeld mocht ik dat zelf gaan beheren.

4.    deel met mensen die het minder hebben.

5.    een uitkering is voor mensen die echt niet anders kunnen en anders werk je voor je geld.

6.    je kunt je geld maar een keer uitgeven, zorg dat je er geen spijt van krijgt achteraf dus denk goed           na.

Die laatste zin heb ik mijn moeder zo vaak horen zeggen.  Ze was een werkende vrouw die na het overlijden van mijn vader toen ik 3 was in haar eentje twee kinderen groot bracht. Het eerste advies wat ze van iemand kreeg toen mijn vader overleed was, zeg je baan op je hebt recht op bijstand en dan kun je bij je kinderen zijn. Mijn moeder vond dat idioot en is altijd blijven werken en leren.

Wij hebben een geweldige jeugd gehad, we deden van alles. We gingen de natuur in, naar het theater, ballet, concerten, musea meer dan me als kind lief was waarschijnlijk maar ik groeide er wel door op tot een volwassene met een een brede interesse in kunst en cultuur.

Er was bij ons altijd plek voor iemand die mee wilde eten, we hebben zelfs iemand die in de financiële problemen zat een paar maanden te logeren gehad. Ik leerde als kind al koken met echt eten en groenten die je zelf schoonmaakte en sneed. In het weekend bakten we een taart of koekjes. Omdat mijn moeder werkte stond ze vroeg op en maakte voor ze naar kantoor ging het eten grotendeels klaar aardappelen geschild, groenten schoon en gesneden. Het enige wat mijn grote zus hoefde te doen was om half 6 het vuur onder de pannetjes aan te steken en dan konden we om 6 uur eten dan was mijn moeder thuis.

Op mijn 15e ging ik mijn rooster ophalen voor 3 VWO en bedacht onderweg dat ik bij de HEMA ging solliciteren voor een zaterdagsbaantje. 

Ik moest een test doen, echt te grappig moet je nu mee komen. Een lange test met een aardig ingewikkeld hoofdrekengedeelte. Ik kreeg het baantje en begon achter het gebak. Ik verdiende daar netto 2,50 gulden per uur. Voor 20 gulden per dag stond ik daar 8 uur, want zitten mocht echt niet. Omgerekend zou dat nu dus minder dan 10 euro zijn. Zo mag je de vergelijking natuurlijk niet maken eigenlijk, maar het staat er wel leuk..

Toen ik voelde hoe lang ik voor iets moest werken viel er nog een kwartje, het helpt om altijd dat stemmetje in je achterhoofd te hebben wat uitrekent hoeveel uur je moet werken om iets te kunnen betalen.

Wat was jullie belangrijkste les ten aanzien van geld ?