Al kookte ik als 12 jarige al eens een complete vegetarische kerstmaaltijd. Maar dat bewustzijn leidde tot hooguit 1 vleesloze dag per week in ons gezin. In de jaren 80 maakte mensen zich om andere zaken druk.
Toen kwam dat filmpje op het journaal waarin een koe met een gebroken poot onzachtzinnig de vrachtwagen werd in gemept in naar ik me meen te herinneren Italië.
Nu kan ik het niet aanzien een vrachtwagen vol met varkens die ergens een onzalig lot tegemoet gaan. Ik eet nog wel eens vlees maar alleen biologisch en bij voorkeur biologisch dynamisch en nooit halal.
Zaken gevuld met veren zul je mij ook nooit meer zien kopen, niet sinds ik weet dat die arme vogels levend geplukt worden, mens en dier onwaardig! En waarom in Nederland het nog steeds toegestaan is dit product van ellende en dierenmarteling te verkopen is me een raadsel. Bij de Ikea staan er draadmanden vol met veren kussens. Dat is toch helemaal niet nodig. Anemieke van Deursen stuurde vorig jaar in een van haar mijmeringen de link van een filmpje mee, als je dat gezien hebt koop je nooit van je leven meer iets van veren. Ik heb er nachten van wakker gelegen.
Moscow jassen, ze zijn helemaal hip. Mij waren ze nog niet opgevallen. Tot een collega verontwaardigd vertelde over zijn puberdochter die er ook een wilde. Die komen mijn huis niet in zei hij. Ik kende de hele jas niet maar wat blijkt, niet allen gevuld met veren maar ook nog eens voorzien met het bont van een dood dier. Veelal vossen of andere dieren met prachtige vachten en staarten die onder erbarmelijke omstandigheden gefokt worden, een ellendig leven om ellendig te eindigen in de nek van een ellendig kind wat totaal ongeïnteresseerd is in wie of wat heeft moeten lijden om op die lelijke, in vind ze ook nog eens ongelofelijk ordinair en ik blijk niet de enige, jassen te belanden.
Tien jaar geleden liep je nog het risico om met verf bespoten te worden als je het waagde je in bont te vertonen. Wat mij betreft mag die goede traditie weer in ere herstel worden.
Hoe komt het toch dat we, de mensheid, zo weinig respect kunnen opbrengen voor alles wat leeft?
Natuurlijk groeit inzicht met de jaren, we hebben allemaal wel eens iets gedaan of gekocht waarvan we later, met meer kennis dan toen denken dat had ik beter niet kunnen doen.
Ik had alleen gehoopt dat sommige kennis ertoe leid dat zaken zich niet herhalen. En dat valt eigenlijk best tegen...
Hoe zit dat met jullie, proberen jullie dieren en milieu te sparen in jullie handelen? Lukt dat altijd of gaat het ook nog wel eens mis?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten